Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnegoz dnia 25 kwietnia 2017 rokusygn. akt II FSK 145/17Naczelny Sąd Administracyjny w pełni podziela poglądy prawne, iż dla skorzystania ze zwolnienia podatkowego określonego dla gruntów i budynków wpisanych indywidualnie do rejestru zabytków nie wystarczy wykonanie jakichkolwiek prac na nieruchomości, kluczowe znaczenie ma ustalenie, czy podatnik utrzymuje i konserwuje nieruchomość zgodnie z przepisami o ochronie zabytków, a nie czy podejmują jakiekolwiek działania w tym zakresie.

W wyroku z dnia 3 lutego 2015 roku Naczelny Sąd Administracyjny przyjął, że dopuszczalne jest częściowe stwierdzenie nieważności decyzji dekretowej, jeżeli przesłanki stwierdzenia nieważności zachodzą jedynie w odniesieniu do części gruntu objętego decyzją. Orzeczenie administracyjne pozostaje wówczas w mocy w odniesieniu tej części nieruchomości, do której organ administracji - na podstawie przepisów dekretu warszawskiego - był uprawniony do odmowy przyznania prawa wieczystej dzierżawy.

Jednym z warunków zalegalizowania samowolnie wzniesionego obiektu jest uiszczenie opłaty legalizacyjnej.Wysokość tej opłaty, przy samowolnej nadbudowie budynków mieszkalnych jednorodzinnych, ustalana jest bez względu na sytuację majątkową inwestora i wynosi zawsze pięćdziesiąt tysięcy złotych.Tak wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie - II SA/OI 26/14